Astrologische Lessen: Verhoging en Val van planeten

In aflevering-1 heeft u kennis kunnen maken met het principe van de Gulden Snede en de toepassingen, met name in de kunst en architectuur. Tevens heeft u uit diverse astrologische literatuur een indruk hoe men de verhoging en val van de planeten benaderde.

In aflevering-2 heeft u gezien hoe de verhoging van de Zon, Maan, Venus en Saturnus tot stand kwamen door toepassing van de Gulden Snede op het teken Ram en op de onderlinge "magische afstand" van 36 graden tussen twee planeten.

In aflevering-3 is de verhoging besproken van de planeten Jupiter, Mars en Mercurius, waarna de verhoging van de moderne planeten Uranus, Neptunus en Pluto aan de orde kwam.

Over de Maanknoop, ofwel de “Draconis”, ofwel “Drakenkop” en zijn tegenoverlegen punt, de “Drakenstaart” doen zeer veel verschillende verhalen de ronde. Volgens de boeken van Schulman zouden deze voornamelijk met “karma” te maken hebben, maar ik ben van mening dat zowel de Draconis als de Drakenstaart vooral materieel werken en concreet aanwijsbare zaken aangeven.

Uiteraard ben ik niet volledig gerechtigd hier uitspraken over te doen met slechts 1200 horoskopen als productieve arbeid uit mijn liefhebberij, maar wat ik heb kunnen observeren, op een paar gevallen na, is dat de Draconis heel veel met huis- en hofzaken te maken heeft, vaak ook materieel bezit en ook familiekwesties aanduidt.

In één enkel geval beleefde een vrouw volgens eigen zeggen de uitstorting van de Heilige Geest en zei verklaarde mij dat dit de grootste gebeurtenis uit het hele leven was. De vrouw had op dat ogenblik de Midhemel conjunct Draconis, die op 17.36.29 Boogschutter stond.Dit gebeurde haar op 24-jarige leeftijd. Haar Schorpioen MC (al mystiek beïnvloed) liep progressief in het religieuze teken Boogschutter.
In dit geval had de Draconis een sterk geestelijke werking. Andere dergelijke gevallen zijn mij niet bekend.

U weet (of misschien niet) dat de Draconis het snijpunt is van de baan van de Maan met de baan van de Zon, zoals u in onderstaande schets kunt zien.

De Draconis is dus geen planeet, maar een punt in de horoskoop. Het is het snijpunt van de baan van de Maan en de baan van de Zon. Als zodanig heeft de Draconis de eigenschappen van Zon en Maan in zich verenigd, zo simpel moeten wij het gewoon zien.
Dat hierdoor de betekenissen van Zon en Maan in de Draconis verwerkt zijn, is simpel toe te passen in een horoskoop en zo kunt u de interperetatie gaan doen.
Een goed uitgangspunt is om de Draconis te zien als “Maan conjunct Zon”. In zeer veel gevallen komt u goed uit de voeten met de tastbare zaken zoals Zon en Maan ze ook aangeven.
Ook de psychische inhouden van Zon en Maan kunt u toepassen op de Draconis, waardoor u de "reikwijdte" van de Draconis kunt vergroten.

De "gemiddelde"Draconis, ofwel "mean" Node heeft altijd een teruglopende beweging met een snelheid van ongeveer 18 jaar voor één volledige omwenteling door alle tekens. U kunt hierover meer lezen in mijn artikel over de Maanknoop in de serie astrologische astronomie.
In ieder geval is het zo dat de Draconis de overgang betekent van de Maan naar een Noordelijke declinatie. Het is een beetje te vergelijken met de intrede van de Zon in het teken Ram, waar deze de equator oversteekt naar een Noordelijke declinatie. De "Zonsknoop" is het Lentepunt, ofwel het punt nul ° Ram, dat óók heel langzaam terugloopt, echter met een snelheid van 1° per 72 jaar, ofwel ruim 2100 jaar per teken. Dit is dan de bekende precessie van de equinox.

De Zon kent zijn verhoging in 19° Ram, zoals reeds uitgelegd, maar de equinox zélf heeft geen verhoging, althans niemand heeft zich hier ooit mee bezig gehouden. Men kan zich dus afvragen of de Maanknoop wel zonodig een verhoging moet krijgen. Alle verhogingen van de planeten waren gebaseerd op onderlinge afstanden volgens de Gulden Snede, waarbij het startpunt lag bij de verhoogde positie van de Zon. Dit startpunt werd afgeleid door de factor 0,618033 toe te passen op de eerste 30° na het Lentepunt, dus onafhankelijk van waar het Lentepunt zich bevindt. Want, zoals Ptolemeus ons vertelt, is het Lentepunt altijd de start van de zodiak.

Men kan zich dus werkelijk gaan afvragen ovr de zin en onzin van een verhoging van de Draconis. Langdurige observaties van gebeurtenissen in relatie tot aspecten van planeten tot de Draconis en daarbij in de gaten houdend welke positie de Draconis inneemt, kan enig zinvol uitsluitsel geven over een vermeende verhoging van dit astrologische punt. In de literatuur komt u hier en daar een vermelding tegen van een verhoging van de Draconis, zoals bij Max Heindel's "Message Of The Stars". Hier worden geen redenen gegeven waarom.

Een aardige overdenking is de volgende:
De Draconis geeft aan waar de Maan de baan van de Zon doorkruist. We kunnen het heel ruim zien als het betreden van het domein van de Zon door de Maan. Dit geeft meteen een frictie want Zon en Maan zijn tegengestelde planeten: vuur/water, mannelijk/vrouwelijk, actief/passief e.d.
Daar waar de Draconis ook staat, nergens levert dit harmonie op voor Maan of Zon, zie de tabel hieronder:

Draconis in	de Maan staat	de Zon staat	Eindresultaat
Ram	verkeerd	verhoogd	- / +
Stier	verhoogd	verkeerd	+ / -
Tweelingen	matig	redelijk	....
Kreeft	maximaal	zwak	+ / -
Leeuw	zwak	maximaal	. / +
Maagd	zwak	zwak	.. / ..
Weegschaal	zwak	in val	.. / -
Schorpioen	in val	matig	- / ..
Boogschutter	zwak	goed	- / +
Steenbok	vernietigd	verkeerd	- / -
Waterman	matig	vernietigd	.. / -
Vissen	goed	slecht	+ / -

Uit deze opsomming blijkt dat er nergens een goede plek is voor de verhoging van de Draconis. Alleen in de Tweelingen levert dit nog de minste problemen op en wij zullen dit dan maar aanhouden als de minst slechte positie.

Als u uit de vorige afleveringen de verhogingen van alle klassieke planeten op een rijtje zet dan zult u eindelijk “getroffen” worden door de totale harmonie van dit systeem.

Niet alleen zijn de verhogingen tot stand gekomen door toepassing van de “sectio divina”, maar bezetting van het totale mundane horoskoopbeeld volgt ditzelfde principe, zie de afbeelding hieronder.

De “levensgevende” gebieden worden aangegeven door twee sets van configuraties. De eerste wordt bepaald door het trio Nephthys – Osiris – Isis, ofwel Venus – Zon – Maan. Nephthys en Isis (Venus en Maan) wekten Osiris op uit de dood en bleven hem altijd trouw. De weldoende invloed is hier overduidelijk en dit is dan ook het gebied in elke horoskoop van elke mens dat het allerbelangrijkste is.
Het is uit dit oogpunt te verklaren waarom Ptolemaeus al schreef dat planeten die binnen een grens van 5 graden van de Ascendant af staan, beschouwd mochten worden als staande ín de Ascendant. Dit gebied strekt zich dan ook nog uit binnen 3 graden ná het eerste huis (dus tot en met de verhogingsgraad van de Maan).

Het tweede “levensgevende” gebied wordt gevormd door het paar Ammon – Amaunit (Jupiter en zijn gezellin). Dat Jupiter een levensgever is, mag voldoende bekend worden verondersteld. Hij is de “groter weldoener”, de “benefic”, sinds de Ouden. Venus is overigens de “kleine weldoener” volgens diezelfde Ouden.
Tegenover het eerste levensgevende gebied ligt het belangrijke “levensnemende” gebied, gevormd door het trio Maäth – Seth – Serkit, ofwel Saturnus en zijn 2 begeleidende godinnen, die volgens de Gulden Snede hun plaats hebben ingenomen. Dit gebied is precies even groot als het eerste levensgevende gebied. Derhalve houden beide krachten elkaar in evenwicht.

Dit gebied ligt tegenover de Ascendant en vormt een mundane oppositie met het eigen lichaam, het eigen “IK” van iedere mens. De meeste (mentale) aandoeningen komen ook vanuit dit oppositiegebied, inclusief de ziekten. Merk op dat de laatste 3 graden van het zesde huis ook nog hierin liggen en ook de eerste 3 graden van het achtste huis. In de klassieke astrologische literatuur worden dan ook het zesde, zevende en achtste huis als “levensbedreigers” genoemd.

Tegenover het tweede levensgevende gebied van Jupiter en zijn gezellin, ligt het tweede “levensnemende” gebied van het duo Saturnus – Mars. Beide planeten zijn vanuit de Oudheid bekend als de “malefics”, waarvan Saturnus de “grote boosdoener” heet en Mars de “kleine boosdoener”. Iedereen die begin met astrologie te leren, komt hiermee in aanraking en ze zijn de essenties in de astrologie. Ook dit gebied is precies even groot als het levensgevende gebied.

U ziet in één oogopslag dat het gehele systeem in evenwicht is. Tegenover elk levensgevend gebied ligt een levensnemend gebied dat precies even groot is en dat is volkomen logisch. Goed en kwaad, harmonie en disharmonie, gezondheid en ziekte moeten met elkaar in balans zijn. Als het ene zou overheersen dan zou de wereld ófwel zich volledig naar het kwaad richten en ten onder gaan of er zou een paradijs ontstaan, waarin disharmonie en kwaad uitgebannen zou worden. Beide zien we niet gebeuren. Door de hele wereldgeschiedenis heen zien we zaken ten goede voor de mensheid, afgewisseld door rampen, oorlogen en ziektes. Het één is weer voedingsbasis voor een ándere ontwikkeling en zo gaat het heen en weer.

Neen, beste lezers, de Ouden wisten het wel, die hadden ze écht allemaal goed op een rijtje en hun systeem van wereldorde zat goed in elkaar.
Als men de astrologische literatuur leest, die vanaf de jaren ’70 tot nu aan toe op de markt is gekomen, en ik laat hier de goede uitzonderingen buiten beschouwing, dan is het vaak bedroevend wat er geproduceerd is. De invloed van de psychologische astrologie die kost wat kost hun eigen inbreng wilde hebben, stond vaak volkomen los van wat de Ouden hadden bedacht.
En hoe, even goed nadenken nu, hoe kan men in een periode van grofweg 30-40 jaar proberen de astrologie te vernieuwen, die eigenlijk sinds 4000 v.Chr. tot stand is gekomen door de grootsten der grootsten van de oude filosofen, denkers, astronomen, astrologen en vele andere mensen die de astrologie daadwerkelijk iets hebben gebracht?
Uiteraard sta ik open voor nieuwe zaken, want ik werk ook met de moderne planeten en ik probeer dit met de grootst mogelijke logica toe te passen, maar ik behoed mij ervoor te gaan zweven en alles te gebruiken wat in mijn kraam te pas komt om maar zonodig de astrologie te bewijzen.
Als ergens iets niet klopt, zoek ik altijd de tekortkoming bij mijzelf, want en dat is gewoon een feit, als je de astrologie pas 20 à 25 jaar toepast, maar daarnaast ook gewoon een baan hebt en andere zorgen, dan is de effectieve tijd toch beperkt die je aan astrologie kan besteden. Maar dit terzijde.

Een ander beeld dat ik u wilde laten zien, is ook een totaalbeeld van de mundane horoskoop, gebaseerd op de belangrijke gebieden van 36 graden, lopende vanaf Nephthys – Osiris – Isis (Venus – Zon – Maan) en het andere, lopende vanaf Maâth – Seth – Serkit (Saturnus en zijn beide begeleiders).

Het levensgevende gebied is groen getekend, het daar tegenoverliggende levensnemende gebied is rood gekleurd.
Vanaf het einde van het groene gebied, dus de 3^e graad Stier, de verhoging van de Maan, begint wat de Ouden noemden de “materiële weg”. Deze is 144 graden lang en loopt tot de 177^e graad, dit is 27 graden Maagd, de positie van Ma-ath. In de tekening is dit gebied geel gekleurd.
Hier tegenover ligt een precies even groot gebied van 144 graden dat door de Ouden de “geestelijke weg” werd genoemd. Dit gebied begint op de 3^e graad Schorpioen en loopt door tot de 27^e graad Vissen, de verhoging van Venus.
De materiële weg begint, volkomen logisch in het materiële teken Stier en wel op het sterkste punt waar de Maan in verhoging staat. Dit heeft dan zijn hoogtepunt precies in het midden van de “materiële weg” en dit ligt precies op de verhogingsgraad van Jupiter op 15° Kreeft.

De geestelijke weg start vanaf de 3^e graad Schorpioen, daar waar Serkit de schorpioenengodin heerst en de Maan in val staat. Schorpioen het teken van de dood en het einde der dingen is meteen het startpunt van een volgend leven, een geestelijk leven, omdat de dood niet het einde is, maar het begin van een nieuwe onderneming. Sterven en geboren worden is in zekere zin één. De onsterfelijke ziel treedt na het overlijden het hiernamaals binnen en begint daar aan zijn geestelijke ontwikeling. Ik schrijf hier voornamelijk in metaforen, zult u begrijpen. Wanneer de ziel in het hiernamaals zich weer heeft voorbereid voor een volgend leven op Aarde, is men bij het punt 27° Vissen gekomen, alwaar Nephthys haar Osiris uit de doden opwekte en tot leven bracht.

Hiermee is de cyclus die de oude Egyptenaren zo zorgvuldig samenstelden, voltooid. Ik denk dat dit een zeer leerzame les is, die tot dieper nadenken dwingt en ons begrip van verhoging en val tot een grotere diepte brengt.

In alle voorgaande afleveringen heb ik steeds geschreven over de verhoging van planeten in de tekens. Maar wat is nu de “val” van een planeet?

Een planeet heeft zijn val in het teken dat tegenover dat van de verhoging ligt.

Dit geldt in ieder geval voor de klassieke planeten. Voor de moderne planeten geldt dit op een andere wijze. Daar kijken wij naar hoe deze planeet ervoor staat en geven we een waardering volgens de logica. De klassieke planeten staan in val, volgens het volgende schema:

Overigens staan deze planeten in het gehele teken in val, maar heel specifiek op de genoemde graden waar de werking extra krachtig is. Dezelfde opmerkingen gelden voor de verhoging: ook hier in het gehele teken met een extra werking op de specifieke graad. Een kleine orb van maximaal 1° is toegestaan voor de specifieke graad van resp. verhoging en val.

In mijn programma Newcomb-V2 worden de verhoging en val op een aparte lijst gezet en de specifieke graad aangegeven.
In het Engels heten de termen verhoging en val resp. “exaltation” en “fall”. Wij spreken nog wel eens van “een planeet staat geëxalteerd”, maar die uitdrukking is inmiddels ouderwets geworden.

Allereerst trek ik de vergelijking met planeten die in hun eigen teken staan, die dus erover heersen. Deze planeten staan maximaal goed, ze werken krachtig, hebben een ruimere stralingswijdte en vooral…. Ze werken zuiver volgens het principe van het teken van herkomst die geheel overeenkomt met de aard van de planeet.

Wanneer nu een planeet verhoogd staat, werkt de planeet net zo krachtig, wellicht soms nog krachtiger dan in eigen teken, maar wél minder zuiver, zelfs de minder prettige kanten komen naar voren. Als voorbeeld nemen wij Mars in Steenbok. Deze staat daar verhoogd en werkt dus krachtig. Zijn orb voor de aspecten mag iets worden vergroot met ca. 1½ à 2 graden. Dit geldt dan voor de Zon, Maan, Mercurius en Venus. Mars, Jupiter en Saturnus kunnen ca. 1° extra krijgen en Uranus, Neptunus en Pluto ca.½ ° meer.

Door de verhoogde werking van Mars werken dan ook alle aspecten die Mars maakt en ontvangt, sterker uit, ook de mineure aspecten zoals het halfsextiel of het halfvierkant. Al naar gelang het totaalbeeld van de aspecten (dus de verhouding van harmonische / disharmonische aspecten) krijgt Mars een verkleuring naar harmonisch of disharmonisch.

Maar behalve dit, wordt Mars sowieso al verkleurd door zijn plaatsing in Steenbok, want Ram staat vierkant op Steenbok en vuur en aarde combineren niet geweldig. Door deze kleuring wordt Mars onzuiver in zijn materiële, aardse werking. Staat Mars merendeels goed geaspecteerd, dan valt het mee, maar anders is hij ongetemd, impulsief, korzelig, heetgebakerd en neigt hij tot vallen of stoten en leidt het tot hoofdpijnen en ziekten (tanden, hoofd, hersenen, botten, gewrichten) en geeft hij driftbuien, om maar enkele voorbeelden te noemen.

Saturnus staat in Weegschaal. Daar staat deze dus verhoogd. Hij krijgt derhalve een sterkere werking. Zijn aspecten mogen met een iets ruimere orb worden gehanteerd, ca. 1° extra. Alle aspecten van en naar Saturnus werken met grotere intensiteit, ook de kleine aspecten en ook de parallellen.
Maar staat Saturnus verder zo zuiver? Zoals u weet heeft Saturnus in Steenbok zijn meest zuivere werking. Omdat het een aarde-planeet is, komt hij beter tot zijn recht in de andere aardetekens. Met luchttekens, zoals Weegschaal is, komt Saturnus niet goed overeen. Bovendien staat Steenbok vierkant op Weegschaal. Saturnus’ werking is niet bepaald harmonisch te noemen, toch staat deze verhoogd: hoe kan dit samengaan?

Ten eerste werkt Saturnus hier met fricties op het huwelijksleven. Ook vanuit het ouderlijk huis waren er al vroegtijdig problemen en een der ouders was hardvochtig en koel en het kindje ondervond weinig steun in zijn opgroeiende jonge jaren.
Dit heeft zeer sterk ingewerkt op de geest van de geborene en hij/zij heeft hierdoor een bepaalde instelling verkregen die ook naar het harde neigt. Zelf voor je zaken opkomen en ergens hard voor werken zijn onder andere de standpunten. Dat dit dus in het huwelijk botsingen kan geven, maar ook zakelijk of op het werk is duidelijk. Men ervaart de geborene als hard, koel en zakelijk.

Saturnus wordt door zijn verhoging niet ten goede gekeerd wat deze zaken aangaat, alleen is zijn uitwerking zo sterk op deze gebieden.
Dat is denk ik waar velen mee worstelen in de astrologie: men gaat de planeet een verheven werking toebedelen, omdat hij verhoogd (ook wel verheffing) is. Dit berust dus op foutieve uitgangspunten.

Toch werkt Saturnus in Weegschaal niet op alle vlakken met fricties. Zijn koele verstand en nuchtere houding maakt het mogelijk om juist in de luchttekens zijn voordeel te doen. Men kan dan goede zakelijke plannen ontwikkelen en ook voor research kan het goede denkers aangeven die planmatig de zaken goed voor elkaar hebben. Op justitieel terrein kan het grondige advocaten aangeven of liever nog… officiers van justitie, want het aanklagen en iets ter discussie stellen ligt beter in de lijn van Saturnus. De grondigheid van werken is in ieder geval kenmerkend voor deze stand.

In tegenstelling tot planeten in verhoging, wordt de werkingssterkte van planeten in val juist verminderd. Hij wordt dan zwakker, zijn stralingswijdte wordt beperkt en ook de orbs die u normaal gesproken toepast, moet u nóg stringenter toepassen, dus nog kleiner nemen.
Voor de Zon, Maan, Mercurius en Venus neemt u ca. 1½ tot 2° kleinere orb; voor Mars, Jupiter en Saturnus ca. 1° kleinere orb en voor Uranus, Neptunus en Pluto ca. ½ ° kleinere orb. De standaard orb voor de laatst genoemde planeten is toch al niet zo groot (tussen 2 en 4 graden), dus hoeft u hier niet zo sterk te minderen.

Buiten het feit nog van zwakkere werking en kleinere orb is er nog een ander belangrijk feit: de minder gunstige eigenschappen van de planeet komen dan naar voren.
Allereerst bekijkt u weer alle aspecten van die planeet (met de verkleinde orbs). Het totaalbeeld van alle aspecten geeft dan aan hoe de planeet ervoor staat. Alle aspecten op de planeet hebben een zwakkere werking: dit is belangrijk!
Een vierkant aspect zal qua inhoud nog steeds dezelfde werking hebben, maar deze zal zich minder ernstig manifesteren en men kan dit beter pareren in het leven. Het blijft wel oppassen, want als de lagere eigenschappen van de planeet zich meer gaan manifesteren, kan de kwalitatieve inhoud van het disharmonische aspect onzuiverder worden.

Hetzelfde geldt voor de harmonische aspecten, zoals een driehoek. De verwachte gunstige uitwerking zal een minder hard “volume” hebben. Maar omdat ook hier de lagere eigenschappen van de planeet zich manifesteren, kan het gebeuren dat er van een zgn. driehoek niet veel terecht komt.

De planeet Venus staat in het teken Maagd. Deze staat aldus in val. De stralingswijdte van Venus wordt verkleind en u hanteert een kleinere orb voor de inkomende aspecten. U kunt ca. 1½ à 2 ° mindere orb hanteren.
Alle individuele aspecten met Venus krijgen een minder intensieve werking, inhoudelijk echter komen de minder fraaie eigenschappen van Venus naar voren. Te denken valt aan veel eten, drinken, weinig bewegen, maar ook de zinnelijkheid neemt toe. Veel geld uitgeven valt ook hieronder.
Verder dient men dan te kijken wat er overheerst in de horoskoop. Zijn het de aardetekens, dan werkt Venus voornamelijk als aarde-planeet en is haar plaatsing in Maagd al minder ongunstig. Zijn het echter de luchttekens die overheersen, dan werkt Venus als luchtplaneet en is de plaatsing in Maagd al veel minder goed. De positie van val krijgt dan nog meer accent.

Bij plaatsing in val krijgen de planeten veelal een “lagere” uitwerking op materieel gebied, ofwel op de dagelijkse gang van zaken. Op geestelijk gebied werkt de planeet veelal nog steeds zoals het zou moeten. Iemand met Venus in Maagd zou nog steeds prima kunnen werken in de gezondheidszorg of in een tehuis of voor sociale instellingen en de inzet of motivatie kan nog steeds goed zijn. Toch zullen de dagelijkse omstandigheden tot frustratie gaan leiden of komen er spanningen met collega´s of de chef.

De planeet Mercurius staat in het teken Vissen. Dit is de slechtst denkbare positie voor Mercurius. Niet alleen staat hij daar in val, maar tevens staat hij in “vernietiging”, want hij heerst over het teken Maagd. Dit geeft vrijwel altijd mentale aandoeningen, zeer veel nervositeit, ademhalingsproblemen en alle problemen in relatie tot de werkingssfeer van Mercurius en het teken Vissen.
Zijn stralingswijdte is dan zeer beperkt en het hanteren van een kleinere orb is wel noodzakelijk. Alle aspecten met Mercurius werken in zwakke mate. Een vierkant met Mars bijvoorbeeld werkt qua inhoud nog steeds disharmonisch, ruzieachtig, vitterig, ontstekingsaardig en het samenwerken met anderen gaat erg moeizaam omdat de sociale vaardigheden grotendeels ontbreken. De sterkte van dit aspect is wel minder, waardoor de geborene het minder "zwaar" ervaart.

Een driehoek met de Maan zou nog steeds alle harmonische eigenschappen hebben, maar ook minder sterk uitwerken.
Dus de kracht van een aspect is altijd minder bij een planeet in val.

De planeten die in eigen teken staan, staan uiteraard maximaal sterk. Planeet en teken komen geheel overeen met hun eigen betekenis en element (vuur, aarde, lucht en water). Alle aspecten op dergelijke planeten werken dan sterk uit, ook de kleinere mineure aspecten. De orbs mogen ook wat groter worden genomen, zie de uitleg bij planeten in verhoging.

Belangrijk detail is dat planeten in eigen teken, altijd de meest zuivere werking bezitten. Dat is nergens anders het geval. Ook niet bij verhoging: daar hebben ze weliswaar een sterke werking, maar het is beslist niet de zuiverste werking. Hieronder volgt het overzicht van planeten die maximaal staan in eigen teken:

Planeet	maximaal in het teken
Zon	Leeuw
Maan	Kreeft
Mercurius	Tweelingen, Maagd
Venus	Stier, Weegschaal
Mars	Ram
Jupiter	Boogschutter
Saturnus	Steenbok
Uranus	Waterman
Neptunus	Vissen
Pluto	Schorpioen

Voor de planeten Mercurius en Venus doet zich het verschijnsel voor dat zij beide heersen over twee tekens. Bij geen van de andere planeten doet zich dit voor.
In de beschrijvingen van alle tekens (zie lessenpagina) kunt u volgen hoe de toewijzing van de planeten aan de tekens door de Ouden werd gedaan. In latere tijden werden de planeten Uranus, Neptunus en Pluto ontdekt en deze kregen uiteindelijk hun eigen teken toebedeeld, zoals u in bovenstaande tabel kunt zien.

De dubbelfunctie voor Mercurius en Venus bestaat dus nog steeds. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat er nog andere planeten worden ontdekt die deze rol gaan vervullen. Zelfs de pas ondekte planeet Sedna, waarover ik een eigen pagina heb gemaakt, voldoet niet aan de normen van 1) planeet en 2) heeft een bijzonder excentrische baan, waarbij de aanwezigheid in een teken bijzonder grillig is.

In de literatuur van de Ouden, voorzover terug te herleiden werd oorspronkelijk aan het teken Tweelingen de heerschappij van Mercurius toebedeeld. Mercurius heeft zijn verhoging in het teken Maagd op 13°, zoals u inmiddels weet, dus het is niet strikt nodig om Mercurius ook nog eens als heerser van Maagd te zien. In mijn astrologische werkzaamheden doe ik dat echter wél, maar in het kader van dit artikel zou Mercurius dus uitsluitend heersen over Tweelingen. Daarom wordt Mercurius voornamelijk als luchtplaneet gekozen en harmonieert hij dan het beste met de vuur- en de andere luchttekens : Ram Leeuw, Weegschaal en Waterman. In Boogschutter staat Mercurius in vernietiging. Met aarde- en watertekens zou Mercurius dan minder goed harmoniëren, zoals dus met: Stier, Steenbok, Kreeft, Schorpioen.

Hetzelfde geldt voor de planeet Venus, die oorspronkelijk heerschappij had over het teken Stier. Zijn verhoging heeft Venus op 27° Vissen. Venus werd voornamelijk als een aardeplaneet gezien en harmonieerde dus het beste met de water- en de andere aardetekens: Kreeft, Vissen, Maagd en Steenbok. In Schorpioen staat Venus in vernietiging. Toch blijft Venus tot op de dag van vandaag ook de heerser van Weegschaal, maar dat houdt niet in dat hij dan ook harmonieert met vuur- en de andere luchttekens, zoals Ram, Leuw, Boogschutter, Tweelingen en Waterman. Sterker nog, in deze tekens staat Venus er niet goed voor, hetgeen al suggereert dat Venus wél heerst over Weegschaal, maar toch van een andere natuur is.

De tweeslachtigheid van Venus was al veel eerder bekend. Men kende Venus als ochtend- en als avondster. In oude mythologische voorstellingen werd Venus soms ook met baard afgebeeld, de zogenaamde "Venus barbata" om haar "mannelijkheid" weer te geven.
In de zodiak beheerst Venus het 2e en 7e teken, resp. een vrouwelijk en mannelijk teken. Stier werd door de Ouden als vrouwelijk bestempeld, ofschoon de Stier ons slechts aan mannelijkheid doet denken.
Weegschaal werd door de Ouden als mannelijk aangewezen, terwijl de voorstelling van Vrouwe Justitia ons vrouwelijk voorkomt.

Dezelfde tweeslachtigheid kennen wij bij Mercurius, die ook zowel ochtendster als avondster kan zijn. Ook Mercurius beheerst een mannelijk (Tweelingen) en de vrouwelijk teken (Maagd).

Planeten die staan in een teken tegenover waar zij maximaal staan, heten "in vernietiging" of ook wel in "exil". De laatste term is wat ouderwets geworden, maar in de Engelstalige literatuur komt u het vrijwel altijd tegen. Hieronder volgt het overzicht van planeten in vernietiging:

Planeet	In vernietiging in:
Zon	Waterman
Maan	Steenbok
Mercurius	Vissen, Boogschutter
Venus	Schorpioen, Ram
Mars	Weegschaal
Jupiter	Tweelingen
Saturnus	Kreeft
Uranus	Leeuw
Neptunus	Maagd
Pluto	Stier

De kreet "vernietiging" houdt niet in dat zijn werking vernietigd is. De planeet is echter wel sterk verzwakt. zijn stralingswijdte is erg beperkt, zijn orb voor aspecten moet dus ook kleiner zijn. Tevens komen de minder fraaie eigenschappen naar voren van de planeet in kwestie. U kunt de werking op zich wel vergelijken met planeten in val, maar er is toch wel een verschil.

Een planeet "in vernietiging" maakt deel van de vaste as, waarmee een teken is verbonden. Zo is Ram eeuwig met Weegschaal verbonden, Stier met Schorpioen en zo verder. Dit heeft u steeds in alle tekenbeschrijvingen kunnen lezen.

Planeten in vernietiging hebben ook eigenschappen van hun tegenoverliggende teken, waarover zij heerser zijn! Bij planeten in val is dat vrijwel nooit het geval.
Een planeet "in vernietiging" heeft juist in dát teken de kans om zich om te vormen, om óók te worden wat hij zou zijn als hij in zijn eigen heerschappij stond. Hier spelen zich dus totaal andere processen af, maar dat is in het kader van dit artikel niet zo belangrijk.

Concluderend kunnen wij stellen dat de plaatsen van verhoging en val die de Ouden ons nalieten en waarover in de literatuur vrijwel niets meer is terug te vinden, met de regels van de Gulden Snede volledig terug zijn te vinden.

Het totale systeem van verhoging en val laat ons een perfecte harmonie zien die volledig in evenwicht is.

7. Vehlow, J., "Die Technik der Horoskopberechnung. Das Würdensystem der Planeten und die
Fixsternanalyse", Thüringen, 1934