Verhoging en Val van de planeten in de Astrologie, Deel-2
Verhoging en Val van de planeten in de Astrologie, Deel-2
Een
bijzonder belangrijk, maar vrijwel volkomen vergeten onderwerp binnen de
astrologie is dat van Verhoging en Val van de planeten. Tezamen met de
positie van Heerserschap (in eigen teken) en Exil (in tegenoverliggend
teken) vormen deze begrippen (en dus toepassingen) een uitzonderlijk
belangrijk element binnen de astrologie.
In dit artikel dat over 4 afleveringen is verdeeld, zal ik u de
geleidelijke opbouw van deze materie laten zien, waarna u deze kunt
toepassen op elke horoskoop en ook op het wereldgebeuren, omdat de loop
van de planeten (met name de langzame, vanaf Jupiter t/m Pluto) door de
tekens uiteraard onderhevig is aan Verhoging, Val, Heerserschap of Exil.
In aflevering-1 heeft u kennis kunnen maken met het principe van de Gulden Snede en de toepassingen, met name in de kunst en architectuur.
Als we het principe van de Gulden Snede toepassen op de astrologie komen wij tot zeer verrassende ontdekkingen. Dat de Gulden Snede al zeer oud is, staat vast. Het Parthenon te Athene werd ca. in de 5e eeuw v.Chr. gebouwd en het mag bekend worden verondersteld dat al veel eerder de "proportia divina", zoals de Gulden Snede ook wel wordt genoemd, werd toegepast om de ultieme harmonische verhouding tot uitdrukking te brengen.
De verhoging van de Zon
De Zonnegod Ra was de belangrijkste God in het oude Egypte. Hij werd alom aanbeden en stond in hoog aanzien, uiteraard ook bij alle farao's die de meest fantastische bouwwerken lieten ontstaan uit verering voor hun goden. Zo rijk als de Griekse Mythologie is aan goden en personen, monsters en gedrochten, geldt dit in mindere mate voor de Egyptische Mythologie, maar de mystieke waarde is wellicht hoger. Wie in Egypte is geweest, kan dit beamen wanneer men de Pyramides heeft bezocht, de graftombes van de koningen en koniginnen in de Valei der Koningen (en Koninginnen), de gigantische beelden in het tempelcomplex van Ko-mombo em Karnak en men het Egyptisch Museum heeft bezocht. Ik was er in eind jaren '90 en het was uitermate indrukwekkend. Terug naar de Zonnegod Ra, ofwel Osiris.
De Ouden in Egypte zagen de Zon als hun hoogste Godheid. Als Ra en als Osiris werden zij aanbeden. Osiris was gehuwd met zijn zuster Isis. Reeds vroeg werd hij verbonden met de god Anedjti uit Boesiris in de delta, een god van de geitenherders aldaar. Aan hem ontleende Osiris de attributen van de herdersstaf en de gesel. Als ‘goede herder’ was Osiris koningsgod. Hij zou in de voortijd ook werkelijk als koning hebben geheerst, gedood zijn door zijn vijandige broer Seth, die zich van de erfenis wilde meester maken.
Volgens een der verhalen organiseerde Seth een feest, waarbij hij een verrassing beloofde aan degene die precies in een doodkist zou passen. De kist was van tevoren voor Osiris op maat gemaakt. Toen Osiris in de kist had plaats genomen, wierp Seth het deksel dicht en dat betekende de dood van Osiris. De kist dreef op de Nijl en over zee af naar Byblos. Daar groeide er een boom omheen, die de koning van die stad in zijn paleis aanbracht als balk. Isis, op zoek naar haar broer en echtgenoot, vond de kist en vloog er als een vogel omheen. Het gelukte haar de kist naar Egypte terug te brengen. Door hun zangen wekten Isis en Nephthys Osiris uit de doden op. Seth doodde Osiris echter opnieuw en sneed zijn lichaam in veertien stukken, die op verschillende plaatsen in Egypte werden begraven; vandaar dat er zoveel Osirisgraven in Egypte zijn.
De Zon steekt in het teken Ram als eerste de equator over en beweegt zich naar een noordelijke declinatie. De dagen worden langer en de warmte dient zich aan. De Ouden waren er van overtuigd dat de Zon in het teken Ram zich in een verhoogde positie bevond.
Op het meest harmonieuze punt binnen het teken Ram zou de Zon dan in maximale verheffing staan. Men deelde het teken Ram dat 30 graden beslaat volgens de Gulden Snede, waarvan u hieronder de getekende weergave ziet.
Zoals u in aflevering-1 hebt kunnen vernemen, wordt de maximale harmonie bereikt op een gedeelte 0,618033 van de totale afstand, hier dus de lengte van het teken Ram, 30 graden.
Hieruit volgt de verhoging van de Zon op 18°32' Ram ofwel de 19e graad Ram
In onderstaande figuur ziet u deze verhoging nog een keer, maar dan in het bekende beeld van de mundane horoskoop:
De verhoging van de Maan en Venus
Uit bovenstaande mythologische beschrijving van Osiris bent u de namen van Isis en Nephthys al tegengekomen. Isis en Nephthys begeleiden Osiris als vaste partners.
Isis als de Maan
Als echtgenote van Osiris ontvangt zij bij hem, nadat hij door zijn vijandige broer Seth gedood is, haar zoon Horus: een mythe over het leven dat uit de dood verrijst. Zij brengt haar kind groot in de moerassen van Chemmis in de delta, waar zij hem verbergt voor Seth. Diens aanvallen worden, met hulp van de goden, door Isis met magische spreuken afgeweerd. In Egypte handhaafde zich haar eredienst tot 552 n.C., toen haar grote tempel op het eiland Philae op last van keizer Justinianus gesloten werd.
Nephthys als Venus
Nephthys was de zuster en gemalin van Seth. Samen met Isis probeerde zij de dode Osiris weer tot leven te wekken, zoals in bovenstaande verhalen duidelijk is. Als zodanig is zij de godin van de doden. Door de Grieken werd Nephthys met Aphrodite geassocieerd en bij de Romeinen was Aphrodite natuurlijk gelijk aan Venus.
Op vele Egyptische afbeeldingen staan Isis en Nephthys samen naast Osiris, Nephthys links van Osiris en Isis aan de rechterzijde: tenslotte was Isis de echtgenote van Osiris dus haar plaats aan de rechterkant.
Het Boek Der Doden
In onderstaande afbeelding uit het bekende Boek Der Doden dat bij de begraven farao's werd toegevoegd, is Osiris aan de rechterzijde te zien. Hij zit op zijn troon terwijl links achter hem Nephthys staat en rechts achter hem Isis.
De
overledene is in eerste instantie links boven in het wit te zien. Hij zit
tegenover de jury bestaande uit 14 leden waar hij mag spreken over zijn
daden op de Aarde in zijn voorbije leven.
De god Anubis neemt hem vervolgens mee naar de rechtszaal waar de
weegschaal staat opgesteld. De godin Ma-ath heeft de veer op één schaal
gelegd en het hart van de overledene wordt gewogen tegenover de veer.
Hierna neemt Anubis de overledene mee voor het uiteindelijke vonnis dat door Osiris wordt geveld in bijzijn van de godinnen Nephthys en Isis.
De verhoging van Maan (Isis) en Venus (Nephthys)
Als wij deze situatie weer op de dierenriem betrekken dan moet voor een optimale harmonie tussen Nephthys, Osiris en Isis de opstelling ook volgens de Gulden Snede zijn gedaan.
De verhoging van de planeet Venus (Nephthys) op 27 graden Vissen en de verhoging van de Maan (Isis) op 3 graden Stier, leidt tot de volgende situatie :
Tussen 27° Vissen en 3° Stier liggen precies 36 graden. Als men deze 36 graden verdeelt volgens de Gulden Snede, dan krijgt men : 0,618033 x 36 = 22,24 ofwel 22 graden. Het andere deel van de afstand is dan 14 graden.
Van de Zon (Osiris) uit gerekend, staat Venus (Nephthys) op 22 graden afstand en de linkerzijde, dus op lager aantal graden. De verhoging van de Zon was 19° Ram. Als wij hiervan 22 graden aftrekken, komt men op 27° Vissen als de verhoging van Venus.
Aan de rechterzijde van Osiris staat de Maan (Isis) op 14 graden afstand. De verhoging van de Zon was 19° Ram. Als wij hierbij 14 graden optellen, komen wij uit op 3° Stier als de verhoging van de Maan.
Uiteraard is het juist dat de afstand van de Zon tot de Maan kleiner is dan de afstand van de Zon tot Venus, aangezien de Maan (Isis) de echtgenote was van Osiris.
Tevens is het zeer aannemelijk dat het samenzijn van beide godinnen bij de god van het leven ook een diepere astrologische betekenis heeft. Het kliersysteem en ook het vatensysteem (bloedvaten en lymfevaten) valt onder Venus en de beweging van de vloeistoffen in die vaten valt onder de Maan, net als de eb-en vloedachtige verandering van de inhoud van het bloed en de hormoonhuishouding.
De verhoging van Saturnus
Om dezelfde reden als Ptolemaeus de planeet Saturnus tegenover de Zon en Maan stelde (zie hiervoor de tekenbeschrijving van de Leeuw) zo is ook de toekenning van de verhoging van Saturnus om dezelfde reden te verklaren. Daar waar de Zon hitte, leven en licht uitstraalt, zo zal Saturnus koude geven, het leven wegnemen en duisternis brengen. Zon en Saturnus zijn tegenovergestelde planeten en zo is ook hun werking op alle vlakken tegengesteld.
In de verhalen hierboven is Seth gelijk aan Saturnus. Seth was belust op de erfenis van Osiris (materiële planeet) en heeft Osiris tot twee keer toe om het leven gebracht. Seth was de levenslange tegenspeler van Osiris en zo is het ook in de astrologie gesteld tussen de Zon en Saturnus.
In onderstaande tekening ziet u de situatie, die is afgeleid uit de verhogingen van de Zon, Venus en de Maan.
Precies tegenover dáár waar de Zon in verhoging staat, dus op 19 graden Weegschaal heeft Saturnus (Seth) zijn verhoging.
Met precies dezelfde verdeling volgens de Gulden Snede staat op 14 graden afstand van Saturnus (Seth) de godin Selkis (ook wel Selket of Serket-hetu genoemd). Selkis is de beschermgodin van de doden. Zij bezit o.a. magische kracht om schorpioenen af te weren. Op het hoofd draagt zij dan ook een schorpioen.
De positie van Selkit of Serkit is de 3e graad Schorpioen en ligt tegenover de 3e graad Stier waar de Maan in verhoging staat.
Op 22 graden afstand van Seth (Saturnus) staat de godin Ma-ath, symbool voor gerechtigheid en waarheid. Ma-ath vond u ook al terug in de afbeelding van het Boek Der Doden, waar zij de veer op één der schalen legde om het hart van een overledene te wegen. Ma-ath wordt afgebeeld met een veer op het hoofd.
Ma-ath vertegenwoordigt het ordeningsprincipe dat de kosmos regeert en tevens de sociale en morele orde. Zo waakt zij over de naleving van de goddelijke en menselijke wetten. Als godin van de gerechtigheid neemt zij deel aan de dodengericht, zoals reeds eerder is beschreven.
Ma-ath heeft haar positie op de 27e graad van het teken Maagd, precies tegenover de positie waar Venus haar verhoging heeft.
De totale afstand van Ma-ath (27° Maagd) tot Serkit (3° Schorpioen) bedraagt ook 36 graden, precies evenveel als tussen Nephthys (Venus) en Isis (Maan). Deze afstand van 36 graden wordt via de Gulden Snede in twee delen verdeeld van resp. 22 en 14 graden, zoals hierboven al was uitgelegd.
In de volgende aflevering zal ik de resterende verhogingen van de planeten verklaren en volgt een totaalbeeld van alle verhogingen plus de val van alle planeten in de tekens.
Ga naar aflevering-1 , aflevering-3, aflevering-4
_______________________________________________________
Pagina voor het laatst bewerkt op / Page maintained on:
Seite bearbeitet am / Pagina aggiornata il: 31/12/2015 11:47