Boekbespreking Klassieke Astrologie

door J. Ligteneigen

Menu zonder JAVA

AUTEUR: Jean-Baptiste Morin, ofwel Morinus de Villefranche

TITEL : Astrologia Gallica, Book-16: The Rays and Aspects of the Planets
(translated from the Latin by James Herschel Holden, M.A.)

UITGEVER: American Federation of Astrologers Inc., Tempe (Arizona) - 2008

UITVOERING: 152 Blz.; paperback;

ISBN : 978-0-86690-582-4

Engelstalig

PRIJSINDICATIE: Fl. 20,--

Algemene inleiding

Sinds enkele jaren is de klassieke astrologie weer terug in de belangstelling en met succes. Al sinds het einde van de jaren '90 heeft een aantal mensen, waaronder Robert Hand, Robert Schmid en vele anderen zich verenigd in het project "Hindsight". Deze groep van zeer knappe koppen die zowel kennis van astrologie hadden als van de oude talen, zoals het Grieks, Latijn en het Arabisch heeft systematisch zeer veel oude werken die lagen te "verstoffen" in de Europese bibliotheken, onderzocht en vertaald naar het Engels. Dit heeft geresulteerd in een fraaie serie over de Hellenistische periode met o.a. de werken van Vettius Valens, Ptolemeus en Hephaisto van Thebe om er slechts enkelen te noemen.
Ook heeft deze groep zich bezig gehouden met de werken uit de Late Middeleeuwen en deze inspanningen brachten ook weer een mooie serie voort met o.a. de werken van Guido Bonatti, Antonio de Montulmo, Abu Mashar en Johannes Schöner om er slechts enkele te noemen.

De grote populariteit van deze vertalingen heeft de voorraden bij de uitgever aardig doen slinken, maar er is hier en daar nog wel wat te verkrijgen. Voor wie interesse heeft: www.projecthindsight.com
Omdat ook de uurhoekastrologie met een "opleving" bezig is, sluit het vertaalwerk van de groep Hindsight mooi aan op de groeiende behoefte voor deze groep geïnteresseerden. Let u echter wel op: alle boeken zijn vertaald in het (Amerikaans) Engels en zijn niet in andere talen beschikbaar.

James Herschel Holden

Een andere auteur die reeds een grote reputatie heeft als schrijver en vertaler is James Herschel Holden, vooraanstaand lid van de "American Federation of Astrologers". Holden heeft al diverse werken op zijn naam staan, waaronder "A History of Horoscopic Astrology" uit 1996 en de vertalingen van de diverse boeken uit het machtige oeuvre "Astrologia Gallica" van Jean-Baptiste Morin, beter bekend als Morinus de Ville-franche.

Jean-Baptiste Morin ofwel Morinus de Villefranche

Jean-Baptiste Morin (1583-1656) is wellicht de beroemdste Franse astroloog in de geschiedenis geweest. Hij was oorspronkelijk arts, werd later hofarts en werd door koning Lodewijk XIII als "Koninklijk Wiskundige" benoemd. Hij werd bevolen om aanwezig te zijn bij de geboorte van de toekomstige koning Lodewijk XIV.
Morin heeft de stevige basis gelegd voor het nieuwe astrologische denken sinds de tijd van Ptolemeus. Hij was een der eersten om de betekenis van de huizen een nieuw leven in te blazen. Hij bracht nieuw licht op het combineren van planeetfactoren in de horoskoop, schreef een zeer helder boek over de kracht van planeten in de horoskoop en hield zich uitgebreid bezig met progressies van de geboortehoroskoop via allerlei verschillende manieren, zoals Solaar, Lunaar, Ingres, Transits en nog enkele andere manieren.

Op zijn werk steunden en leunden vele daaropvolgende generaties astrologen, waaronder Cornelis Gorter wiens boek "Planetenloop en Mensenlot" volledig gebaseerd is op de stellingen van Morin die één voor één door Gorter worden getoetst op diverse voorbeeldhoroskopen.

Morin is in zijn boeken altijd strijdlustig. Hij vermijdt nooit de confrontatie aan te gaan met enkele andere beroemdheden, zoals Cardanus of de Arabische astrologen in het algemeen van wie hij geen hoge pet op had. Wat Morin niet goed kon vermoeden, maar pas later overduidelijk is gebleken, is dat de Arabiërs de vele Griekse werken hebben vertaald en daar hun eigen ervaringen aan hebben toegevoegd. Zo worden in het algemeen de vele Pars-en toebedacht aan de Arabieren, maar het waren juist de Grieken die ruim 90 stuks Pars-en in gebruik hadden!

Het nieuwe boek van Holden dat ik hier onder de aandacht wil brengen is Boek-16 van de "Astrologia Gallica" dat volledig is gewijd aan aspecten. Holden vertaalde dit uit Morin's deftige en geleerde Latijns taalgebruik.

Dit boek is geen receptenboek over de astrologische aspecten, waarvan er al zovele bestaan, maar het is een diepgaande analyse waarom aspecten bestaan en welke soorten aspecten daadwerkelijk een uitwerking hebben. Het boek bestaat uit drie grote onderdelen.

In onderdeel-1 wordt eerst langdurig uiteengezet dat een aspect tussen twee planeten, gemeten in de ecliptica heel anders kan zijn, wanneer ook de breedte van de planeet erbij wordt betroken. Hierbij wordt heel wat geometrie uit de kast gehaald - Morin was tenslotte een wiskundige astroloog.
Daarna bespreekt Morin welke aspecten goed en welke als slecht uitwerken. Verder gaat hij uitgebreid in op de orbs van de planeten! Jawel, zoals vele oude klassieke schrijvers ook al deden, waaronder William Lilly: planeten hebben orbs, aspecten hebben geen orbs.

In de klassieke astrologie zijn het altijd de planeten die een zekere orb hebben gehad en nooit de aspecten. Dat ook de aspecten tussen planeten op een bepaald moment een "orb" kregen toegemeten, is te danken cq. te wijten geweest aan Alan Leo, de grote Engelse astroloog die er in het begin van de 20e eeuw alles aan heeft gedaan om de astrologie weer in de belangstelling te brengen. Dat is hem zeer zeker gelukt want zijn vele boeken werden zeer goed ontvangen en ook tegenwoordig worden zijn boeken nog steeds herdrukt, zo groot is de belangstelling er nog voor.
Het gebruik van de mineure aspecten door Alan Leo en vele anderen bracht ook problemen met zich mee, want als twee planeten in een halfvierkant met elkaar stonden met een afstand van 40 graden ertussen, dan zou het evengoed kunnen zijn dat ze halfsextiel stonden (30 graden) met een orb van 10 graden, zeker als het Zon en Maan betroffen, want hun orbs waren altijd erg ruim. Ook met andere aspecten waren er dezelfde problemen, zoals de 120, 135 en 150 graden aspecten die elkaar allemaal overlappen met de ruime orbs van de planeten. Het was voornamelijk Alan Leo die orbs ging vaststellen voor aspecten en zijn voorstellen werden direct overgenomen door de astrologische wereld en zo weten wij niet beter dan dat er voor een sextiel bijv. 6 graden orb wordt gehanteerd of voor een vierkant 6 tot 8 graden en voor een halfsextiel slechts 2 graden. Dit zijn ook weer benaderingen, want daarna begonnen er al weer varianten te komen op de orbs van aspecten.

Ook is er een hoofdstuk gewijd aan toe- en afnemende aspecten en aan dexter en sinister aspecten. Een ander hoofdstuk gaat over de bepaling van antiscons van planeten wanneer zij breedte hebben.

Onderdeel-2, bestaande uit vier hoofdstukken, behandelt een interessant onderwerp over de applicatie en separatie van aspecten wat men vrijwel nergens tegenkomt op het gebied van geboortehoroskopen. In het vierde hoofdstuk behandelt Morin het begrip "doryphory" van de Zon en de Maan. De "doryphory" is één, twee of meer planeten die zich in de nabijheid van de Zon of Maan bevinden, maar buiten het gebied van de verbranding zijn. Heel erg belangrijk is dat de "doryphory" oriëntaal is ten opzichte van de Zon en dat deze van het juiste geslacht is en ook tot de juiste "sect" behoort. Voor de "doryphory" van de Maan geldt dat deze occidentaal ten opzichte van haar moet zijn en ook van het juiste geslacht en "sect" moet zijn. Als dit zo is, dan belooft de "doryphory" een opmerkelijke- en krachtige werking op die gebieden die worden aangewezen door de positie van de Zon (of Maan), vooral nog wanneer deze in de hoekhuizen staan.
Als de "doryphory" niet aan al deze voorwaarden voldoet, dan zal het tegengestelde het geval zijn en kan deze groot onheil veroorzaken, vooral in de ongelukkige huizen van de horoskoop.

Onderdeel-3 gaat vrijwel geheel over "verbranding" van planeten wat optreedt als planeten te dicht in de buurt van de Zon staan. Binnen de uurhoekastrologie is dat een duidelijk afgebakend onderwerp dat de uitkomst van een vraag zeer sterk bepaalt, maar binnen de geboorte astrologie is het een nauwelijks gebruikt onderwerp.

Morin beschrijft de drie toestanden die een planeet kan hebben wanneer deze dicht in de buurt van de Zon staat: "Cazimi", "Verbrand", ofwel "Combust" en tenslotte "Onder de stralen" van de Zon.
Vervolgens kent Morin de graden van de verbranding toe aan elke afzonderlijke planeet en de Maan als functie van diens "orb". Morin rekent derhalve af met de algemene veronderstelling dat elke planeet die op een afstand van minder dan 8,5 graad van de Zon staat, verbrand is. Zo zal de Maan pas verbrand staan op een afstand van 6 graden van de Zon, terwijl Mercurius bijvoorbeeld al verbrand staat als zijn afstand minder is dan 10 graden van de Zon.

Daarna gaat Morin weer in de aanval, vooral op Cardanus die zichzelf lijkt tegen te spreken in diens "Commentaar op de Tetrabiblos" met betrekking tot de werking van planeten die verbrand staan. Ptolemeus beweert o.a. in de Tetrabiblos B2, H13 dat een planeet die verbrand staat niets kan doen, zowel niet ten positieve als ten negatieve. Sterker nog, de Zon zou de invloed van de planeten in kwestie geheel overnemen, aldus Cardanus in zijn "Commentaar...". In hoofdstuk-5 geeft Morin zijn eigen vijf argumenten, waarom de Ouden het mis hadden ten aanzien van de verbranding van de Maan en de planeten. Daarna geeft Morin nog eens extra argumenten over de zogenaamde verbrande werking van de Maan. Ik moet zeggen: er zit veel redelijks in Morin's argumenten en ook de dagelijkse praktijk bij geboortehoroskopen bewijst iets anders dan de Ouden vaak beweerden.

Er is echter een GROOT verschil tussen geboortehoroskopen en uurhoekhoroskopen. Wat bij uurhoekhoroskopen geldt, hoeft niet noodzakelijkerwijs te werken in geboortehoroskopen. De door mij besproken uurhoeken van de eerste vier wedstrijden van het Nederlands Elftal tijdens het EK2008 bewijzen dit. Daar was in de eerste 3 uurhoeken steeds Mercurius verbrand, wat tot verlamming van de tegenstanders Italië, Frankrijk en Roemenië leidde, wat ik uitgebreid besproken heb en wat iedereen voor onmogelijk hield.

Conclusie

Kort samenvattend vind ik dit boek weer een juweel uit de schatkist van Jean-Baptiste Morin, zeer verrijkend voor elke serieuze astrologiestudent.
Natuurlijk moet u de Engelse taal wel machtig zijn om het te kunnen volgen en ook de (vertaalde) schrijfstijl van Morinus is nog steeds geleerd en formeel, ondanks dat Holden er alles aan gedaan heeft om het zo begrijpelijk mogelijk te maken door toevoeging van voetnoten en extra verklaringen: Hulde aan James Herschel Holden voor de grote taak om vele boeken uit de Astrologia Gallica vertaald te hebben.

Voor de liefhebber:
Het boek is te bestellen via de website van het "Astrology Center of America", de link naar de website is:
www.astroamerica.com

______________________________________________

Pagina voor het laatst bewerkt op / Page maintained on: 15/07/2023