Klassieke
Astrologie
De Tetrabiblos
van Klaudios Ptolomaios
Menu
Klassieke
Astrologie
Klassiek tetra1_8.html
De
Tetrabiblos van Klaudios Ptolomaios, Boek-1, Hoofdstuk 8
De invloed van de
positie met betrekking tot de Zon
DE INVLOED VAN DE POSITIE MET
BETREKKING TOT DE ZON. 1
De krachten van de Maan en de drie superieure planeten2 worden ofwel verhoogd ofwel verlaagd door hun diverse posities met betrekking tot de Zon.
De Maan, gedurende haar toename, van haar eerste Nieuwe Maan tot haar Eerste Kwartier is van vochtiger invloed. Gedurende haar verdere toename vanaf het Eerste Kwartier tot haar volledige toestand van verlichting (Volle Maan), veroorzaakt zij hitte. Van Volle Maan tot het Laatste Kwartier veroorzaakt zij droogte en van het Laatste Kwartier tot haar verduistering3 brengt zij koude.4
De (superieure) planeten veroorzaken, als zij oostelijk zijn, vanaf hun eerste verschijning tot aan het eerste punt waarop zij stationair worden, overwegend vocht5.
Vanaf dat eerste station tot aan het ogenblik waarop zij 's nachts rijzen, veroorzaken ze hitte.5
Vanaf hun rijzen bij nacht tot aan hun tweede station veroorzaken zij voornamelijk droogte5.
En vanaf hun tweede station tot aan het moment van hun occultatie (door de Zon) werken zij voornamelijk verkoelend.5
Maar
het is ook voldoende duidelijk dat ze (de Maan en planeten) als gevolg van
hun onderlinge mengingen vele verschillende hoedanigheden in
de atmosfeer veroorzaken, waarbij de eigen individuele en eigenaardige invloed
merendeels
domineert, maar toch wordt beļnvloed door de kracht van de andere
hemellichamen die met hen geconfigureerd zijn.
_________________________________ voetnoten door J. Ligteneigen
1. Ook dit hoofdstuk in boek-1 is bijzonder klein, maar... bijzonder waardevol. Ik heb bewust hier en daar extra regels tussengevoegd om beter tot uitdrukking te laten komen in welke fase de superieure planeten een bepaalde kwaliteit (hitte, koude,..) tot uiting laten komen.
2. Bedoeld worden hier de superieure planeten Mars, Jupiter en Saturnus, die dus buiten de sfeer van de Zon liggen in de rangorde tijdens Ptolemeus.
3. Dit is de Volle Maan en betekent lang niet altijd letterlijk een verduistering.
4. Het volgende plaatje maakt een en ander nog inzichtelijker:
In fase-1 loopt de Maan "weg" van de Zon. In eerste instantie stonden zij samen: Nieuwe Maan. In deze fase werkt de Maan met name extra vochtig (en gematigd warm). Neem de overeenkomst met de seizoenen, waarin de Zon in het teken Ram in zijn opmars is naar het teken Kreeft. Ook in die hoedanigheid is de Zon vochtig en warm.
In fase-2 loopt de Maan naar de oppositie met de Zon. Het wordt Volle Maan. Let niet specifiek op het Maansymbool, die is steeds van dezelfde vorm om verschil te maken tussen Zon en Maan. In fase-2 werkt de Maan voornamelijk hitteverwekkend (en een beetje uitdrogend), zie de analogie met de Zomer, de fase waarin de Zon van Kreeft naar Weegschaal loopt.
In fase-3 loopt de Maan vanaf haar oppositie met de Zon (Volle Maan) naar het Laatste Kwartier. Zij neemt langzamerhand een sikkelvorm aan. In deze fase werkt zij voornamelijk uitdrogend (en een beetje koude verwekkend), net zoals de Zon dit doet in de Herfst, wanneer hij van Weegschaal naar Steenbok loopt.
In de laatste fase wordt de Maan steeds kleiner en zij loopt toe op de hernieuwde samenstand met de Zon (de Nieuwe Maan). In deze fase werkt de Maan koudeverwekkend (en relatief vochtig).
5. Voor de superieure planeten geldt een iets andere manier van bewegen. Ik neem als voorbeeld de planeet Jupiter.
In het begin staan de Zon en Jupiter conjunct met elkaar. Van deze twee
planeten is de Zon de snelste. De Zon zal
dus van Jupiter gaan "weglopen", net zoals in
bovenstaande plaatjes de Maan van de Zon wegloopt.
In
deze fase is de Zon al een stuk weggelopen van Jupiter. In deze fase werkt
Jupiter net zoals de Maan in dezelfde
fase, namelijk voornamelijk vochtig (en matig warm).
Ca. 2 uur later is dit gehele stelsel ca. 40 graden
gedraaid, net zoals de Primaire Directies doen in een horoskoop.
Hier
is dus de Zon net opgekomen, maar Jupiter was al eerder opgekomen. Jupiter
is "ochtendster". Hij werkt dan
mannelijk, volgens een eerder hoofdstuk uit boek-1.
Maar door deze "oriėntaalse" positie werkt
hij tevens voornamelijk vochtig.
Een
paar maanden later is de Zon zodanig van Jupiter weggelopen dat de hoek
ergens tussen de 90 en 120
graden komt. In die fase begint Jupiter zo
langzamerhand retrograde te lopen.
Zie hiervoor ook mijn zeer uitgebreide
artikel over de retrograde gang van planeten.
Jupiter is nu in zijn "eerste station" aangekomen. In deze fase
werkt Jupiter voornamelijk verhittend (en een
beetje uitdrogend).
Weer
enkele maanden later is de Zon in oppositie gekomen met Jupiter. Jupiter
is zelf ook een beetje in zijn
baan doorgelopen (12 keer zo langzaam als de Zon).
Jupiter loopt nu maximaal retrograde. Dit is per definitie zo
bij een oppositie van een buitenplaneet met de Zon.
Dit is nu de situatie die Ptolemeus aangeeft met
"wanneer zij 's nachts rijzen" . Want als de Zon zo meteen
door
draaiing van de Aarde ondergaat, dan zal Jupiter
beginnen te rijzen (boven de horizon uitkomen).
Vanaf dat moment begint Jupiter een sterk uitdrogend
karakter te krijgen (en een beetje koude veroorzakend).
Weer
enkele maanden later is de Zon Jupiter alweer aan het naderen. De hoek is
nu zodanig, dat Jupiter ophoudt
met retrograde lopen. Jupiter is nu in zijn
"tweede station", een duidelijk keerpunt, want zijn karakter
begint
nu overwegend koudeveroorzakend te worden (en een
beetje vochtig).
De
Zon is nu na 1 jaar bijna zover dat hij weer conjunct met Jupiter staat.
Dit is de laatste fase van de cyclus.
Jupiter veroorzaakt nog steeds veel koude (en een
beetje vocht). Jupiter begint steeds sneller te lopen.
Jupiter is nu "avondster" aan het worden,
want hij volgt nį de Zon.
In deze fase werkt Jupiter "vrouwelijk"
volgens een eerder hoofdstuk uit Boek-1.
Start pagina: 20 februari 2008, © J. Ligteneigen
______________________________________________
Pagina voor het laatst bewerkt op / Page maintained on: 02/07/2023