Artikel-7: DELTA-T(vervolg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Astrologische Artikelen door J. Ligteneigen |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
De in de vorige aflevering
gepresenteerde formules voor Delta-T voor de periode 1900-1988 en
1988-2010 kunnen redelijk veilig worden gebruikt. De afwijkingen van de
formules met de werkelijk geconstateerde afwijkingen in de Aardrotatie
bedragen veelal niet meer dan 1 seconde. Voor de berekening van de
planeetposities is dit al helemaal geen probleem. Bij de Maan, die het
snelst beweegt is de afwijking in lengte als gevolg van fouten in Delta-T
ongeveer 0,5 boogseconde bij 1 seconde verschil in Delta-T. Bij planeten, die ongeveer 12-deel
langzamer bewegen dan de Maan, zal deze afwijking in Delta-T resulteren in ca. 0,04 tot 0,08 boogeseonde verschil,
voorlopig zeker te verwaarlozen. In perioden vóór 1900 kan men Delta-T
uit een tabel halen, of berekenen met andere formules. Deze formules zijn benaderingen uit
langdurig onderzoek naar Zonne-eclipsen uit het verleden in China en Arabië.
Dit onderzoek, verricht door Stephenson en Morrison1 over een
periode tussen -700 en +1600 heeft zeer veel nuttige informatie opgeleverd
over de aardrotatie in die periode. Met behulp van de huidige bekende
formules om de Zon en de Maan zeer nauwkeurig te berekenen, is men de oude
observaties van de Zonne-eclipsen in China en het oude Arabië gaan
vergelijken met de huidige theorieën. In zijn boek "Historical Eclipses
and Earth's Rotation" geeft Stephenson een gedetailleerd overzicht
van deze eclipsen. Hieruit zijn een aantal formules
afgeleid om Delta-T in deze oude perioden te kunnen berekenen. Voor datums tussen 948 AD en 1600 AD
kan de volgende formule worden gebruikt, waarin dT Delta-T voorstelt in
seconden: dT = 102 + 100.t + 23.6.t2 Hierin is "t" de Juliaanse
Eeuw vanaf J2000. Hieronder volgen enkele berekende
waarden voor Delta-T.
U ziet hieruit welke enorme waarden
voor de aardrotatie worden berekend. Hiermee GEEN rekening houden, leidt
onherroepelijk tot afwijkingen in de berekeningen voor de planeten en de
Maan, waarvan u in de laatste kolom kunt aflezen welke afwijkingen in de
Maanpositie dit heeft, als u Delta-T NIET meeneemt in uw berekeningen. De formule die u hierboven heeft
gebruikt is hier en daar aangepast door het Franse echtpaar Chapront om de
waarden overeen te laten komen met hun supernauwkeurige Maantheorie. In 1986 hebben Stephenson & Houlden3
aanvullend onderzoek vertaald in nieuwere formules, die enig verschil
aangeven met de formules, die hierboven zijn gepresenteerd. Over dezelfde periode (948 AD tot 1600
AD) geven Stephenson & Houlden de volgende formule : dT = 22.5 .t2 Hierbij is "t" het aantal
juliaanse eeuwen sinds 1850, vraag me niet waarom, maar de auteurs hebben
dit zo gedefinieerd. Oudere
perioden Voor nog oudere perioden, is er de
volgende formule, die door Stephenson en Morrison is gedefinieerd:
Periode: 390 v.Chr tot 948 AD dT = 2177 + 495.t + 42.4.t2 Hierin is "t" weer
gedefinieerd vanaf J2000, wel zo prettig. Ook voor deze periode worden enkele
resultaten voor u berekend:
De waarden voor de Aardrotatie zijn
hier nog omvangrijker, dan in de vorige situatie. Stephenson &
Morrison geven ook aan dat de formule afwijkingen kan aangeven van enkele
honderden seconden voor Delta-T in de allervroegste perioden. Nauwkeurigheden Hiermee mag wel duidelijk worden dat de
illusie die wij misschien mochten hebben, dat in die oude perioden de
planeten nauwkeurig berekend konden worden, verloren gaat. Dit is voor velen die zich bezighouden
met theoretische planetenberekening wel een harde klap, echter de
realiteit is nu eenmaal zo, dat gegevens over de aardrotatie in die
perioden niet vergeten mag worden. Stephenson & Morrison en Stephenson
& Houlden hebben ons na hun zeer uitvoerig onderzoek erop gewezen dat
het negeren van de aardrotatie tot enorme afwijkingen kan leiden. Als we genoegen nemen met posities tot
enkele boogminuten nauwkeurig, dan zullen de bovenstaande formules voor de
Aardrotatie ons niet echt in de problemen brengen. Zeker niet als het doel
van dergelijk oudheidkundig onderzoek alleen maar is om globale
posities van de hemellichamen te vestrekken. We moeten echter niet de pretentie
hebben om het hele leven van Jezus of Julius Cesar met dagelijkse
progressies te volgen, zoals we voor onze eigen horoskopen doen. Dergelijke nauwkeurigheden zullen nooit
gehaald kunnen worden, door de absolute onzekerheid van de aardrotatie in
deze oudere perioden. Pas vanaf +1700 zijn er werkelijk
geobserveerde waarden beschikbaar, die o.a. in de Explanatory Supplement
to the Astronomical Almanac zijn gepubliceerd. Het is dan ook verstandig om pas bij
horoskopen vanaf +1700 enige waarde te gaan hechten aan de berekende
horoskoop en de berekende progressies op datum, en dan ook nog maar
uitsluitend is dié gevallen, waarin de planeten ook nauwkeurig berekend
kunnen worden. Elke onderneming om die toe te passen
op horoskopen vóór +1700 zal tot onnauwkeurigheden leiden. Het is dan
weer al te gemakkelijk om de schuld te schuiven op een astrologisch
systeem dat zogenaamd niet
klopt, terwijl de werkelijke oorzaak de onnauwkeurigheden in de
berekeningen is. Met deze beschouwingen wilde ik dit
artikel over Delta-T afsluiten. Leest u de vorige aflevering van deze
serie nog eens door om een totaalbeeld te krijgen van de materie
geboortetijd, UT, UTC en Delta-T, veelal nieuwe begrippen in een
veranderende tijd, ook in de astrologie.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
______________________________________________ Pagina voor het laatst bewerkt op / Page maintained on: 31/12/2015 |
|